Kunstmatige intelligentie is geen hype. Na een moeizame start in de 20e eeuw zien we nu steeds meer toepassingen van AI, vooral in de binnenruimte (robots die stofzuigen, slimme klimaatinstallaties) en onze persoonlijke ruimte (biosensoren). In de buitenruimte is AI nog veel minder gezien, maar de technische infrastructuur daarvoor ontwikkelt zich snel en nieuwe mogelijkheden dienen zich aan. UrbanUX onderzocht welke innovaties met artificiële intelligentie (AI) in de publieke ruimte kunnen worden gerealiseerd.
In dit onderzoeksproject werkte UrbanUX samen met Smart The Hague, Jungle Works, Wunderpeople en Haagse Makers. Dit project werd mede mogelijk gemaakt door een KIEM subsidie van SIA. Het onderzoeksproject liep van 1 november 2017 tot 31 oktober 2018.
Het project heeft veel inzichten en twee prototypes opgeleverd. Lees alles in de eindrapportage van het project.
Lees verder “Kunstmatige intelligentie in de publieke ruimte”
In de Haagse wijk Mariahoeve wordt een park opnieuw ingericht. Een groep omwonenden heeft, met ondersteuning van specialisten van de gemeente, drie ontwerpen voor het park gemaakt die met behulp van VR werden voorgelegd aan de bewoners van de wijk. Daarvoor zijn drie vormen van VR ingezet, die in dit onderzoek worden geëvalueerd.
Het project heeft twee doelstellingen: het begeleiden van de communicatie van de ontwerpvarianten zodat bewoners van de wijk hun voorkeur kunnen aangeven; en het beantwoorden van onderzoeksvragen rond de effectiviteit en validiteit van de verschillende representaties in VR en hun effect op de betrokkenheid van bewoners bij deze besluitvorming.
Elke dag communiceren we met middelen die de beperkingen van tijd en plaats beslechten, zoals de telefoon, e-mail, chatsystemen, social media. Dit project exploreert de ontwerpruimte om locatiegebonden, asynchrone communicatie mogelijk te maken: op welke manier kunnen we berichten achterlaten voor anderen op een bepaalde plaats? En welke toepassingen kunnen met die technologie ontworpen worden? Dit project leidde zeer tot de verbeelding en leverde een aantal bijzonder interessante concepten voor nieuwe ontmoetingsvormen en sociale activiteiten.
De app kan de burgers helpen om hun wensen te uiten en letterlijk in beeld te brengen, en om daarover met elkaar in gesprek te gaan, gezamenlijk ideeën te bedenken en acties te ondernemen. De professionals in de wijk gebruiken de app om inzicht te verkrijgen en de communicatie met de burgers aan te gaan. De eerste ontwerpen in dit project zijn geëvalueerd en het project gaat nu een tweede ontwerpproces in.
De meeste automobilisten beschikken over een navigatiesysteem dat kan helpen bij het vinden van de beste route en vaak ook een overdekte parkeergarage. Deze systemen helpen echter niet bij het vinden van een parkeerplaats in de straat. In dit project onderzoeken en ontwikkelen we de technologie en interactie die nodig is om dit mogelijk te maken.
De kruising tussen het Spui in Den Haag en de Grote Markstraat/Kalvermarkt is druk en complex omdat er veel soorten weggebruikers zijn en geen markering, signalering op wegdek of verkeersborden. In dit regelluwe gebied weten de deelnemers aan het verkeer door menselijke communicatie hun weg te vinden, zonder noemenswaardige problemen. Maar wat als daar binnenkort zelfrijdende vervoersmiddelen hun weg gaan banen, bussen en taxis zonder chauffeur? Hoe communiceren we daar dan mee? Er is dan immers geen chauffeur meer die we in de ogen kunnen kijken.
Met de introductie van e-mail is het versturen van berichten en brieven niet alleen gemakkelijker maar ook sneller geworden. Over het algemeen ervaren we dat als optimaal en een verbetering van het fysiek versturen van papier. Toch had het verzenden van post op papier, in een envelop, ook een zekere charme, die we nu niet meer ervaren. Dit project is een zoektocht naar een vorm van communicatie die functioneert met moderne technologie maar met het soort charme van handgeschreven, papieren post. Het blijkt lastig om los te komen van bestaande metaforen en bekende vormen van interactie.
